духтур барои дивари саг

Соҳаи тибби ветеринарӣ барои исҳол дар сагҳо

Исҳол дар сагҳо масъалаи маъмул ва муқаррарӣ мебошад, ки метавонад ба сабабҳои гуногун пайдо шавад. Сагҳо аз хӯроки нодуруст, таъсироти муҳити атроф, гирифторӣ ба илтиҳоб ё инфексияҳои гуногун метавонад исҳол кунанд. Ветеринарҳо диққати махсус ба ин масъала медиҳанд, зеро исҳол метавонад ба зудӣ ба деҳқониву шодоб шудани организм дашнат орад.

Ветеринарҳо дар муҳити намуна гунаҳо ва антибиотикҳо барои табобати исҳол истифода мебаранд. Ҳар як саг бо хосиятҳои шифоии худ маҳфуз аст, бинобар ин, табобати индивидуалӣ бояд бо воситаи ташхис ва маъданшудоии воқеии саг ҳосил шавад. Исҳол аксар вақт бо хӯроки махсуси зидди исҳол, ки дорои миқдори зиёд филтри ҳалкунанда мебошад, табобат мешавад.

Шарти асосии табобат намнокии саг мебошад. Ветеринарҳо на танҳо доруҳо, балки маҳдуд кардани хӯроки сагро низ тавсия медиҳанд. Саг наметавонад тамоми хӯроки аслӣ, хусусан хӯроки хушбӯй, хӯроки истеъмолӣ ва фулус, хӯрд. Ба ҷои ин, хӯроки баландсифат, ки корҳо ва усулҳои зидди исҳолӣ дорад, барои барқарор кардани равғани саг ва тамиз кардани системаи ҳазм кӯмак мекунад.

Пешгирӣ як қисми муҳимтарини нигоҳдошти саломатии саг мебошад. Набояд хӯроки зиёдатии бо портои хашмгин, хӯроки мувофиқ, ва шустушӯй хӯрд. Инчунин, дигаргунсозии муҳити атроф ва нигоҳ доштани шумо талаботҳои асосии рафтори сагҳоро пошид. Ҳар як саг то дар ҳайвони тунулганда дуруст нигоҳ доштани саг бояд, ва бо ичозатнома испаниши veterinario ҳамкорӣ калафоат кунад.

Бо таърифшудаи саҳифаи ветеринарӣ дар ҷамъияти солҳои наздик, саломатии сагҳо бинависед.