Гарзиш барои бартараф кардани калоншавӣ дар ёзонҳои чорводорӣ

Медикаментҳо барои бухор дар говҳо

Бухор дар говҳо як проблемаест, ки боиси хашм ва нигаронии фермерон мегардад. Ин ҳолат, ки бо таъсироти зиёдеро дар системаи хӯрокхӯрӣ ва саломатии говҳо алоқаманд аст, метавонад боиси марги ҳайвон ва раёсати иқтисодии боғдорӣ гардад. Бухор, ки бештар баъд аз хӯрдани хӯроки серқандал ва гиёҳҳои гуногун рух медиҳад, метавонад хунук шавад ва дар ниҳоят боиси душвории нафас ва дигар мушкилот гардад. Барои мубориза бо ин ҳолат, истифодаи доруҳо хеле муҳим аст.

Омили бухор

Говҳо, вақте ки хӯроки серғизо, хусусан ғалладона ва хӯрокҳои нави чормағзро хӯрданд, метавонанд дар шуши худ раванди хашмолудшавиро оғоз кунанд. Ин раванди нафасгирӣ метавонад боиси ҷамъшавии гази зиёдатӣ гардад, ки аслан дар шуши говҳо ҷамъ мешавад. Илова бар ин, ҳолати бухор метавонад бо тарзи хӯрокхӯрии нодуруст, хӯроки ширкатӣ ва моддаҳои хӯроки калафсозӣ алоқаманд бошад.

Медикаментҳои зидди бухор

1. Асосҳои скополаминий Ин дастгоҳҳо, ки модули нави парасимпатикӣ доранд, метавонанд мушкилоти шуши говҳоро коҳиш диҳанд. Онҳо ба василаи шуши гов мерасисанд ва гази ҷамъшударо дастгирӣ мекунанд.

2. Дастгоҳҳои антиретентивӣ Барои коҳиш додани таъсирот ва маводҳои хӯрда мешавад, баъзан фермерон даъват мекунанд, ки дастгоҳҳои антиретентивӣ истифода баранд. Ин доруҳо метавонанд мувозини гази шуш ва шиддати онравонро дар системаи хӯроки говҳо барқарор созанд.

3. Дорухатҳои пробиотикӣ Одатан дар корхонаҳои механикӣ истифода мешаванд, пробиотикҳо метавонанд таҷзия намудани хӯрок ва раванди газ тайёр кунанд, ки дар ниҳоят бухорро коҳиш медиҳанд.

4. Содаи натрий Ин самара бузург надорад, аммо баъзе фермерон онро бо мақсади коҳиш додани бухор ва тамоми кӯмак кардан ба шахсони манъкунандаи он истифода мебаранд.

Пешгирӣ

Масъалаи бухор на танҳо бо истифодаи доруҳо ҳал намешавад, балки пешгирии он низ муҳим аст. Ин метавонад бо риояи тарзи дуруст хӯрок хӯрдани говҳо, таъмини дастрасии доимии об, ва баргузории ғизои таъминкунанда таҳти назорати ошомиданӣ маҳфуз шавад.

1. Тарзи хӯрок хӯрӣ Хӯрокро ба қисмҳои хурсанг куфтан мумкин аст, ки одамон наметавонанд, яъне хӯроки яхбандӣ накушоянд.

2. Таъмини об Говҳо бояд ҳамеша оби тоза ва лоғарро дошта бошанд, то ки асъори шуши онҳоро кам кунанд.

3. Сарчашмаи хӯрок Говҳоро бо хӯрокҳое таъмини кардан, ки истеҳсолшуда ва новобаста ба таркиби калафсозишуда, махсусан барои говҳо ва дар замонҳои муайян, интихоби дуруст аст.

Хулоса

Бухор дар говҳо як мушкили ҷиддӣ аст, ки метавонад боиси хатарҳои хуби фармсуҳӣ гардад. Бо истифодаи доруҳо, тарзи хӯрок хӯриро ҳангоми назардоштан, метавон гирифт, ки ин ҳолатро коҳиш диҳад ва хатарҳоро кам кунад. Ин ба маълумот ва омӯзиш хеле вобаста аст, то бо шуши говҳо ва саломатии рафиқону они муҳофизат ва муҳофизатишот бар он мақсадҳо бераҳмӣ гардад.