تزریق پنی سیلین جی پروکائین و دی هیدروسترپتومایسین سولفات

 هر میلی لیتر حاوی:

نشان:

عفونت های میکروب های حساس به پنی سیلین و دی هیدرو استرپتومایسین: پیومتر گاو، ورم پستان، شکستگی، اکتینومیست ها و عفونت لپتوسپیرا و غیره و اسهال، متریت، سپسیس، سیستیت، سپتی سمی هموراژیک گاو، پنومونی گوساله، غلظت بیماری ریوی خوک، بیماری سلول های قرمز خون مرغ، سپسیس اسب، پنومونی کره اسب، سل و غیره

پنی سیلین G یک آنتی بیوتیک بتالاکتام است و ساختار آن حاوی حلقه بتالاکتام و حلقه تیازولیدین است که در همه پنی سیلین ها مشترک است. آنتی بیوتیک های بتالاکتام با تداخل در مرحله نهایی سنتز پپتیدوگلیکان از تشکیل دیواره سلولی باکتریایی باکتری های گرم مثبت حساس جلوگیری می کنند. آنها فعالیت آنزیم های ترانس پپتیداز را مهار می کنند که پیوند متقابل واحدهای پلیمری گلیکوپپتیدی را که دیواره سلولی را تشکیل می دهند کاتالیز می کنند. آنها یک اثر باکتری کشی دارند اما فقط باعث لیز سلول های در حال رشد می شوند.

دی هیدرو استرپتومایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزید فعال علیه هوازی های گرم منفی است که پس از نفوذ به پوشش سلولی به گیرنده های زیر واحد 30S ریبوزوم باکتریایی متصل می شود. این باعث اشتباه خواندن کد ژنتیکی روی قالب اسید ریبونوکلئیک (mRNA) می شود و باعث باکتریوستاز می شود. آمینوگلیکوزیدها در ترکیب با آنتی بیوتیک های بتالاکتام اثر هم افزایی دارند.

پس از تزریق پنی سیلین جی پروکائین و پنی سیلین جی پروکائین، پروکائین پنی سیلین به سرعت از محل تزریق جذب می شود و حداکثر سطح پنی سیلین بین 1 تا 2 میکروگرم در میلی لیتر برای اسب، گوسفند و خوک و 0.5 میکروگرم در میلی لیتر برای گاو به دست می آید. با دو ساعت تزریق
نیمه عمر حذف پنی سیلین برای گوسفند و خوک تقریباً دو ساعت، برای گاو پنج ساعت و برای اسب 11 ساعت است.
دی هیدرو استرپتومایسین با سرعت مشابهی جذب می شود، با حداکثر سطح پلاسمایی 23 میکروگرم در میلی لیتر برای گاو، گوسفند و خوک و 15 میکروگرم در میلی لیتر برای شیلنگ ها. نیمه عمر حذف تقریباً دو ساعت برای گاو، گوسفند و خوک و چهار ساعت برای اسب است.

پس از تزریق عضلانی پروکائین پنی سیلین، پنی سیلین به آرامی پس از تفسیر آب موضعی جذب شد. زمان پیک طولانی تر و غلظت خون کمتر است، اما اثر آن طولانی تر از پنی سیلین است. تزریق گسترده پروکائین پنی سیلین می تواند باعث مسمومیت با پروکائین شود.

تزریق عضلانی دی هیدرو استرپتومایسین سولفات به خوبی جذب شد و حداکثر غلظت دی هیدرو استرپتومایسین سولفات در 0.5 تا 2 ساعت به اوج خود رسید. تحت دوز درمانی، غلظت موثر در خون می تواند برای 6 تا 12 ساعت حفظ شود. این ماده عمدتاً در مایع خارج سلولی توزیع می شود و در اندام های مختلف بدن وجود دارد، با بیشترین غلظت در کلیه، محتوای کمتر در ریه و ماهیچه و تقریباً هیچ محتوایی در بافت مغز وجود ندارد (اسب حدود 4٪ غلظت سرمی است). می تواند به صفرا، پلورال افیوژن، آسیت، حفره چرک سلی و بافت کازئوس برسد و همچنین می تواند از سد جفت عبور کند. نرخ اتصال پروتئین 20٪ تا 30٪ بود. قسمت اعظم این فرآورده با فیلتراسیون گلومرولی به شکل اصلی خود با غلظت ادرار بالا و مقدار کمی از صفرا دفع می شود. پس از تزریق عضلانی، نیمه عمر در اسب، گاومیش، گاو، بز شیری و خوک به ترتیب 1/3، 4/2، 1/4، 71/4 و 8/3 ساعت بود.

مقدار و نحوه مصرف: تزریق عضلانی.
دوز عمومی: 1 میلی لیتر به ازای هر 20 کیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت 3 تا 4 روز.
دوز ممکن است برای موارد شدید دو برابر شود.

واکنش نامطلوب: پنی سیلین G معمولاً به خوبی تحمل می شود. واکنش های آلرژیک ممکن است. درد و واکنش های بافتی ممکن است با تزریق IM یا SQ رخ دهد.
هشدارهای ویژه: در حیواناتی که بیماری کلیوی یا عملکرد ناقص کلیه دارند با احتیاط استفاده شود.
از دوز توصیه شده یا مدت درمان تجاوز نکنید.

دوره برداشت
گاو، گوسفند، بز و خوک: 18 روز.
شیر: 72 ساعت.

ذخیره سازی: مهر و موم شده و در جای خشک، تاریک و خنک نگهداری شود.
دور از دسترس کودکان نگه دارید.
بسته بندی: 100 میلی لیتر / بطری
ماندگاری: 3 سال