Сагондаи шиддат истеҳсоли антибиотик барои табобати ихтилоли хунгарии иктишофӣ

Антибиотикҳо барои исҳоли саг

Антибиотикҳо давоҳои муҳиме мебошанд, ки дар табобати бемориҳои гуногуни инфексионӣ истифода мешаванд. Вале, бояд донист, ки истифодаи беҳад аз миқдори онҳо метавонад ба муқовимат бар зидди антибиотикҳо мунҷар гардад, ки ин проблема на танҳо барои сагҳо, балки барои ҳама ҳайвонҳо ва одамон хатарнок аст.

Агар саги шумо исҳол кунад, аввалин коре, ки бояд анҷом диҳед, ин аст, ки саги худро ба ветеринария нишон диҳед. Ветеринар метавонад сабабҳои исҳолро муайян намуда, як нақшаи табобатӣ барои саги шумо тартиб диҳад. Агар сабаби исҳол инфексия бошад, ветеринар метавонад антибиотикҳои мувофиқро таъин кунад. Аммо, инчунин муҳим аст, ки барои табобати исҳол дар сагҳо, не танҳо антибиотикҳо, балки нигоҳубини дурусти ғизо, ошомидан ва истироҳат низ зарур аст.

Ветеринар метавонанд маҳсулоти хосии ғизоӣ барои саги шумо пешниҳод намоянд, то ки хўроки осон хумш (диетӣ) интихоб кунед, ки дар баробари антибиотикҳо кӯмак расонанда бошад. Дар баъзе ҳолатҳо, машварат дар бораи ворид кардани пробиотикҳо низ муфид аст, ки метавонанд барои барқарор кардани микробиомаи пешоб кумак кунанд.

Табобати исҳоли сагҳо дар тақсимоти дурусти ғизо ва нигоҳубин, инчунин истифодаи антибиотикҳо, агар ин зарур бошад, аслан муҳим аст. Дар ҳар ҳолат, беҳтар аст, ки табобати саги худро бо ветеринар огоҳ кунед, то ки ба ҳодисаи солҳои дер рафтан накунед.